login

Wacht, Inloggen...
×

De poëzie

Meestal ligt er aan mijn poëzie een beeld of een beeldenlandschap ten grondslag. Dat kan vanuit een concrete aanleiding zijn die dan verdiept wordt, of er kan een abstractie worden omgezet naar een concretere verbeelding. 

Altijd vormen beelden, in welke vorm dan ook, de grondslag voor mijn gedichten. Het heeft me altijd gefascineerd hoe anderen hun verbeelding uiten en waarom ze tot hun keuzes komen.

De kunstenaars

Daarom wilde ik mijn verbeelding confronteren met de beeldkunst van anderen. Met kunstenaars die andere middelen ter beschikking hebben. Deze confrontatie van woord met tweedimensionale en driedimensionale uitbeelding kan verrassende effecten opleveren. Doordat ze kunstenaars als het ware dwingen hun eigen creatieve geest te laten reflecteren op een ander werk, vanuit een andere discipline. Deze confrontatie blijkt een interessante, want alle kunstenaars die ik gevraagd heb, zegden graag hun medewerking toe. Deze toezegging is pas gebeurd nadat ze mijn werk gelezen hadden en díe poëzie hadden gekozen waarmee ze genoeg affectie hadden om ermee aan de slag te gaan. Vanaf april 2006 hebben ze gelezen, commentaar gegeven en gekozen. Die keuze was in principe vrij, omdat ik graag gebruik wilde maken van hun sterkste kanten. Tot mijn verbazing, maar vanwege de specifieke keuze van de kunstenaars toch ook weer niet in totale verbazing, bleken maar enkele overlappingen in de keuze van gedichten te bestaan.
Deze verinnerlijking van de teksten leidde tot een reactie vanuit de eigen kunstdiscipline. Dat proces werd door de kunstenaar “genoteerd” in de kunstwerken.

De bundel kwam in samenwerking tot stand met Wick Akkermans, Sanne Geboers, Marlies Kempees, Gerard Konings, Johanna Schweizer, Jos Thomassen, Jos van Meel.
Rebecca Nelemans (kunsthistorica) begeleidde het hele project door de processen van de kunstenaars te beschrijven. De reflectie hierop is door haar verwoord in een inleiding. 
Daarnaast heeft Naomi Adriaansz op de uitgebrachte en tentoongestelde poëzie muziek arrangeren, Frank Melisse liet zijn composities op de gedichten aan het publiek horen. Die werden door hem en Deborah Jacobs ten gehore gebracht bij de opening van de expositie.